Richting Yogja
18 september 2013 - Depok, Indonesië
Vanmorgen zijn we om 7:00 uur opgehaald, vroeg! Eerst zijn we richting wat oude tempels gereden, waar we onderweg langs hele mooie landschappen kwamen. Vervolgens onze weg vervolgt richting het Dieng Plateau en de krater. Er zijn totaal 7 actieve kraters en 1 daarvan hebben wij bezocht. Toen we door de rotsachtige weg omhoog liepen, kwamen we al kleine kokende gaten tegen met zwavel. Heel apart om te zien. Bovenop was de grote krater met kokende lava! Stinken dat die zwavel deed, we hebben zelfs mondkapjes opgezet :-(. Na het bekeken te hebben zijn we weer afgedaald naar beneden. Wat een mooie en leuke dag had moeten worden.....werd al snel een lichtelijk drama. Op de gladde stenen ging ik heel naar onderuit en hoorde ik wat knappen in mijn rechterenkel...ik wist meteen dat het niet goed was. Ik had zoveel pijn dat ik niet meer verder kon. 10 mannen hebben mij de heuvel opgetild. Daar kwam een medicijnman naar mijn voet kijken en heeft mijn enkel gemasseerd. Vervolgens met de auto naar een kliniek gebracht, waar ze constateerde dat het Gelukkig niet gebroken was. Ik werd zelfs met de brancard naar de auto gereden.... Uiteindelijk toch de keuze gemaakt om naar de Borubudur te reizen, zodat Ronald het in ieder geval kon zien. Gelukkig konden we met de auto aan de achterkant van de Borubudur komen en heb ik er van een afstand naar kunnen kijken. Ronald is er wel boven op geweest. Hij zij dat het wel heel veel trappen waren!
Na de Borubudur werden we afgezet bij 1 of andere masseur, die mijn enkel weer heeft behandeld. Onderweg naar het hotel nog krukken gekocht bij een apotheek, omdat ik me anders niet kan verplaatsen. Nu rusten op de hotelkamer en heel hard duimen dat het morgen iets beter gaat. Het is nu echt geen pretje! Gelukkig zorgt Ronald heel goed voor mij.
Tot morgen. Hopelijk met beter bericht!
Groetjes Marion en Ronald
Na de Borubudur werden we afgezet bij 1 of andere masseur, die mijn enkel weer heeft behandeld. Onderweg naar het hotel nog krukken gekocht bij een apotheek, omdat ik me anders niet kan verplaatsen. Nu rusten op de hotelkamer en heel hard duimen dat het morgen iets beter gaat. Het is nu echt geen pretje! Gelukkig zorgt Ronald heel goed voor mij.
Tot morgen. Hopelijk met beter bericht!
Groetjes Marion en Ronald
Hopelijk valt het toch nog een beetje mee met je pootje! Nu maar goed rusten. Groetjes.
In elk geval wensen wij je het allerbeste met je enkel.
Sterkte!